Oczyma duszy mojej

Przegapiłam jeden dzien z własnego życia.

Wyblakła barwa marzeń,

szare myśli rozlane na papierze.

Już tylko tusz i nic więcej.

A tam, tam w oddali stoi lustro,

Kiedyś odbijało szczęście...

Na horyzoncie, pojawia się słońce.

Nie widać.

Nie słychać.

Ktoś zamknął oczy, poczuł ubogi wiatr.

Nawet się nie przedstawił.

A marzenia?

Nie wracają, są

Wspomnienia?

Nie odchodzą.

Wiara?

Jest, choć czasem zapomniana

A My?

Czarno-biali z marzeniami...